Ardıç Kuşu Şiiri

Bahar kadar güzeldin
Özgür bıraktığım yerde,
Bense en ucundaydım
Örselenmiş bir dalın.
Mırıldanırdım şarkıları
Kendimce durmadan,
Seninle olamadığım
Uzaklarda bir yerde.
Rengarenk çiçeklerle
Donanmış yeryüzünde,
Zarif bir çiçektin
Solgun kalan ışıkta.
Hayat paylaşılmakta
Boşluklara sarınıp sensiz,
Sabahtan akşama dek
Akşamdan ayaz sabaha.
Her kim öldürdüyse

Ardıç Kuşu ve Sevda

Yüzünü biriktiriyorum şimdi
çünkü ben, bir ardıç kuşu gibi
kendi ölümüyle beslenen
güncesi ayrılıklarla dolu
ve teni her yaz
ayrı güneşlerde yanan bir çocuğum.

Ne kadar alışkınım bilsen
yazılmayacak mektuplar için adresler alıp-vermeye
yılların yorgunluğuyla sararan
silik, umarsız, gizini saklı tutan
ve bir daha yaşanmayan resimlere.

Bozkır’ın Umudu; Ardıç Kuşları

Anadolu bozkırlarının yüzlerce yıl önce olduğu gibi yeniden ardıç ormanlarıyla kaplanması en büyük hayalimizdir. İç Anadolu ve Doğu Anadolu gibi kıraç arazilerde çok az su ile yaşayabilecek en uygun ağaç türünün ardıç ağacı olduğunu bilimsel araştırmalar ortaya koymuştur. Fakat ardıç ağacını diğer ağaçlardan ayıran en önemli özelliğinin, tohumlarının doğal yollarla çimlenmesinin mümkün olamamasıdır.

Ardıç tohumlarının ARDIÇ KUŞLARI tarafından yenilmesi sonucu midesinde kimyasal bir reaksiyon görmesi ve dışkı yoluyla toprakla buluşması ile çimlenme meydana gelebilmektedir. Sadece çimlenmesini sağlamakla kalmayıp, ağaç dikmenin imkânsız olduğu, yalçın kayalıklara bile dışkılarını yaparak tohumları oralara kadar taşırlar. Ardıç ağacı ile ardıç kuşları arasındaki bu İLAHİ İLİŞKİ sayesinde, ardıç ormanlarının sürekliliği sağlanabilmektedir.